"Het leven gunt me geen rust." Binnen enkele seconden verloor hij meer dan 200.000 dollar en kreeg hij een vreselijk ongeluk: hij werd verpletterd door een machine.
"Het leven gunt me tegenwoordig geen rust meer", zegt Marcos Cobertta , een boer uit het stadje Carlos María Naón in de provincie Buenos Aires, waar een tweedehands maaidorser die hij voor 170.000 dollar had gekocht, afbrandde. Zeven maanden geleden kreeg hij een cerebrovasculair accident (CVA) en een hartstilstand , waarvoor hij drie stents kreeg .
Bij de brand, die mogelijk is ontstaan door kortsluiting in de machine, is ook een maïsmaaibord verbrand. ter waarde van US$ 35.000.
"Ik was emotioneel geschokt omdat er zoveel tegelijk gebeurde dat ik de verzekering [voor de machine] nog steeds niet heb gecontroleerd. Ik doe één ding tegelijk; ik ben nog niet naar de brandweer gegaan om het rapport op te halen," vertelde Cobertta aan LA NACION . De brandweerlieden konden de brand niet op tijd blussen vanwege de afstand tot het platteland en de overstromingen in het gebied die de landelijke wegen beïnvloedden. "Het kostte de brandweer twee uur, en we zitten minstens 30 kilometer van 9 de Julio, omdat alle wegen geblokkeerd waren. Ze moesten een enorme omweg maken om er te komen, en toen ze er eindelijk waren, was alles al verbrand," klaagde hij.
De machine werd bestuurd door een van zijn medewerkers toen de brand uitbrak. "Hij bereikte de bovenloop, draaide zich om en zag drie kleine brandstapels in het veld. Ik stond aan de kant, klom erin en we probeerden de brand te blussen met dezelfde machine. We lieten de maïsplukker zakken en sleepten hem naar de grond. Ik schoof de cabinestoel naar voren en het was een vuurbal. Ik rook iets brandends, en van het ene op het andere moment explodeerde er letterlijk een brand in de cabine ", vertelde hij.
De machine was een Claas Tucano 320 uit 2018 met zo'n 3000 bedrijfsuren. Hij betaalde er zo'n $ 170.000 voor, tweedehands bij een dealer in Junín. "Het maakt me kwaad, want het was een semi-nieuwe machine. Het is een dodelijke val, want als je niet uit de cabine kunt komen, ben je er zo aan dood. Er is geen brandblusser of blusser. Binnen twee seconden kan er een fortuin aan schroot verloren gaan: ik kon de hulpeloosheid niet verklaren. Verzekeringsmaatschappijen geven je een schatting, en je hebt apparatuur in bepaalde staat, en wat ze je geven, dekt nooit de prijs van wat je hebt," legde hij uit.
De maaidorser, die hij ongeveer een jaar geleden afbetaalde, was verzekerd, maar de maaibalk niet . "Het veld heeft ons zoveel schade toegebracht dat ik denk dat ik op een gegeven moment een hartaanval krijg. We gaan ervan uit dat er nog één verlies is," zei hij.
Vanwege zijn gezondheidsproblemen zei hij dat hij nog geen vooruitgang heeft geboekt met de verzekeringskwestie, omdat hij het chassisnummer niet kan identificeren volgens de instructies die hij in de fabriek heeft gekregen. " Daarom weet ik nog steeds niet wat de verzekering mij zal uitkeren, want de polis vermeldt het niet duidelijk. De verzekering bedraagt ongeveer 200 miljoen peso ", verduidelijkte hij.
Hij legde uit dat hij zijn verzekering twee keer per jaar aanpast: een keer voor tarwe en nog een keer aan het begin van de oogst van grof graan. Hij merkte op dat de volgende vervaldatum 23 september was en dat hij die begin die maand had verlengd. Hij voegde eraan toe dat hij, met de stijgende dollar, zijn machine steeds vaker voor een lager bedrag kan verzekeren. "Een paar jaar geleden brandde een van mijn machines af en kreeg ik een ongeluk met een vrachtwagen die ik bezat, dus mij overkwam hetzelfde. Toen de verzekeringsmaatschappij me voor de vrachtwagen betaalde, kochten ze in werkelijkheid het wiel en nog iets meer. De vrachtwagen was 10 miljoen dollar waard en ze betaalden mij 2 miljoen dollar, en het duurde twee jaar voordat de verzekeringsmaatschappij me uitbetaalde; bovendien nam de advocaat 30% ," legde hij uit.
Bovendien, zei hij, kampt hij met een gezondheidsprobleem. " Ik heb op 10 februari van dit jaar een zeer ernstig ongeluk gehad: eerst kreeg ik een beroerte en een hartstilstand, en daarna werd ik verpletterd door een sproeier. Ik viel tussen de tralies en de koppeling van de sproeier. Ze hebben een operatie uitgevoerd die niet op 9 juli werd uitgevoerd: ze hebben drie stents geplaatst en mijn aorta gereconstrueerd, omdat mijn sleutelbeen was gescheurd. Volgens wat de artsen me vertelden, overleeft één op de miljoen het," vertelde hij over het ongeluk. Hij zei dat zijn geval in de gemeenschap behoorlijk revolutionair is: "Ze zeggen me dat zodra ik van het ene ongeluk ben hersteld, er meteen weer een ander zal gebeuren. Het is duidelijk dat ze me daar nog steeds niet willen hebben ."
Nu rondt hij de oogst af van het 14 hectare grote maïsveld, waar de apparatuur verbrand is, met een oude machine: "Het irriteert me nog meer om het veld af te maken met een oud stuk schroot. Dit jaar ben ik helemaal niet gaan oogsten en heb ik een externe [aannemer] machine gehuurd. Maar omdat ik vreselijk onuitstaanbaar ben – ik ben dol op schroot omdat het mijn passie is – heb ik deze maaidorser gerepareerd [hij was defect] om een paar hectare te kunnen oogsten. En toen overkwam me dit... Als ik het had geweten, had ik hem niet uit de schuur gehaald. Zo is het leven. We zitten hier in Carlos María Naón tot over onze oren in het water, zitten in de schulden van voorgaande seizoenen, en dan hebben we dit ook nog," klaagde hij.
Het ongeluk heeft hem neurologische gevolgen bezorgd, waardoor hij geen kracht meer kan zetten of bepaalde bewegingen met een van zijn armen kan maken.
Hij gaf aan dat hij nog steeds voor een groot dilemma staat: " Of ik koop de maaidorser opnieuw, of ik investeer in twee appartementen. We zitten in een periode in de landbouwsector waarin we niet weten waar we heen moeten. Als je vandaag een fokkoe koopt, kost die 1.000 dollar, en als je hem verkoopt, kost die 600 dollar: de tussenpersoon verdient een fortuin. Bijvoorbeeld, in mijn geval plant ik veel in vergelijking met een kleine producent, maar weinig voor een grote, en dit dwingt me steeds meer om uit te breiden om dezelfde winstgevendheid te bereiken. Het probleem met dit alles is dat we drie jaar droogte achter de rug hebben, en dit jaar komen de overstromingen; zo gaan de jaren voorbij en word je moe", vergeleek hij.
Hij benadrukte dat alles wat hij produceert, wordt geherinvesteerd in de sector en de gemeenschap. " Ik ben een fan van ijzer, ik hou echt van de ranch. Ik hou van het platteland ", benadrukte de producent, eraan toevoegend dat "hij een boer is, geen zakenman."
lanacion
